Bodziszek cuchnący
Bodziszek cuchnący to świetne uzupełnienie diety, zwłaszcza zaś dla osób zmagających się z problemami skórnymi lub schorzeniami dróg moczowych.
Działanie i zastosowanie:
Bodziszek cuchnący znany był już w starożytności. Dioskurides nazwał tę roślinę geranium, od greckiego słowa geranos – żuraw, co nawiązywało do kształtu nasion bodziszka, podobnego do głowy tego ptaka.
W średniowieczu bodziszek określano jako Herba Roberti, ponieważ to św. Robert określił jego właściwości lecznicze i stosował do leczenia ran i opuchlizn. Potem wyciągi wodne z ziela bodziszka cuchnącego stosowane były jako środek oczyszczający drogi moczowe z zanieczyszczeń mineralnych, a także łagodzący ból w cewce moczowej. Inni zalecali picie odwaru przy anginie i przeciw krwawieniom macicznym. Bodziszek cuchnący działa sciągająco, rozkurczowo, bakteriobójczo, przeciwwirusowo, moczopędnie, hamuje wypływ krwi, poprawia przemianę materii. Wyciągi z ziela wykazujące właściwości ściągające i przeciwwirusowe stosowane są w biegunkach, chorobach nerek i pęcherza, w niewielkich ranach i krwawieniach. Także w stanach zapalnych jamy ustnej. Przetwory stosuje się w żółtaczce, w krwawieniach wewnętrznych, w kamicy moczowej, w puchlinie wodnej i ischiasie. Nalewkę używa się w nieżytach górnych dróg oddechowych, w krwiomoczu i w opuchnięciu węzłów chłonnych. Świeży sok z ziela stosowany jest zewnętrznie na rany i skaleczenia, stłuczenia, przeciw krwawieniom i na uporczywe wrzody. Nieprzyjemny zapach bodziszka cuchnącego jest wykorzystywany w środkach przeciwmolowych, a wyciągi wodne używane są do ochrony niektórych roślin przed wirusami.
Pokrewne tematy:
