Zbieranie ziół
Właściwe warunki uprawy to w wypadku ziół nie wszystko. Na jakość surowca kluczowy wpływ ma okres zbioru (a dokładniej dobór odpowiedniej fazy rozwojowej rośliny).
W zależności od pory roku: wiosną zbieramy korzenie, kłącza i pąki, latem (od połowy maja) – liście, zioła, nasiona i owoce, z kolei jesienią – korzenie i kłącza. Zimą można zbierać owoce jałowca i jemiołę. W zależności od tego, jaką część rośliny będziemy wykorzystywać – okresy zbiorów różnią się od siebie. Kwiaty i kwiatostany (na przykład dziurawca), a także rośliny olejkowe (jak mięta, melisa czy rumianek) – zbieramy na początku kwitnienia (lub w jego pełni).
Z kolei rośliny alkaloidowe pozyskujemy z upraw w okresie, w którym zawiązują one owoce. Korzenie zbieramy w okresie spoczynku rośliny lub w okresie pełnego rozwoju liści. Oprócz tych ogólnych wytycznych ważne są także czynniki towarzyszące, jak warunki atmosferyczne panujące w czasie wzrostu rośliny. Okres zbioru powinien przypadać na dni suche i pogodne (jeśli podlewamy roślinę – to przed zbiorem warto przestać na co najmniej 4 dni) przy zbiorze kwiatostanów, natomiast korzenie, owoce i nasiona zbieramy przy dużej wilgoci.
Sposób zbierania
Także sposób zbierania rośliny ma znaczenie. Liście powinno się zbierać regularnie, w miarę jak roślina wzrasta. Należy jednak pamiętać, by nie zebrać zbyt dużo jednorazowo. Gdy surowcem jest ziele – nigdy nie wyrywamy go z gleby, ale ścinamy ostrym narzędziem około 8 cm. nad ziemią. W przypadku roślin wieloletnich ścina się jedynie jedną trzecią wysokości. Gdy zbierane są korzenie roślin dwuletnich wykopywane są pod koniec pierwszego roku wegetacji, natomiast roślin wieloletnich – po drugim lub trzecim roku. Kora zbierana jest z młodych gałązek, przy wilgotnej pogodzie. Odpowiedni sposób zbioru to dopiero połowa sukcesu.
Równie istotne jest właściwe przechowywanie ziół. Można je suszyć (co jest zdecydowanie najpopularniejszą formą), składować w lodówce (niestety to nietrwały sposób na konserwowanie) czy mrozić. Należy przy tym pamiętać, że sposób suszenia dla poszczególnych roślin jest różny. Preparaty można przechowywać w: w papierowych torbach, płóciennych lub lnianych workach, szklanych słojach albo skrzynkach wyłożonych pergaminem. Istotna jest zarówno temperatura przechowywania jak i wilgotność.